Blue zones zijn gebieden in de wereld waar de mensen uitzonderlijk (gezond en gelukkig) oud worden. Onderzoekers hebben daar mensen van 90+ geïnterviewd om te kijken wat de gemeenschappelijke factoren zijn die ervoor zorgen dat zij deze leeftijd hebben bereikt. Mensen die ouder worden dan 100 jaar worden ook wel eeuwelingen genoemd.
Wij waren benieuwd naar de overeenkomsten tussen de eeuwelingen van de Blue zones en ons eigen 93-jarige inwoonster van bloeizone Wergea, mevrouw Jantsje Bakker-Sipkema. Astrid ging bij haar op bezoek om daar over te spreken.
Onder het genot van een zelfgebakken plak cake en een kopje koffie begint mevrouw Bakker enthousiast te vertellen. Zij is geboren in Terkaple, als vierde kind in een boerengezin. Als jongste meisje kreeg zij de kans om te studeren aan de mulo in Joure en ging daarna werken in Joure bij DE op het kantoor. Zij nam altijd de fiets naar haar school en werk. Dit heeft zij gemeen met de eeuwelingen van de blue zones. Die bewegen gedurende de dag veel op een laag intensief niveau.
In 1952 kwam ze met haar echtgenoot in Wergea wonen. Samen kregen ze hier 4 kinderen. Mevrouw Bakker heeft in haar leven een aantal grote verliezen meegemaakt. Hoe is zij ondanks dat zo positief gebleven?
Ze vertelt mij dat het geloof daarin een grote rol speelt. Ze is onderdeel van een geloofsgemeenschap in Leeuwarden. Het geloof geeft haar rust en kracht en zij krijgt veel steun van de gemeenschap. De mensen staan hier altijd voor elkaar klaar. Zo wordt zij wekelijks opgehaald om naar de kerk te gaan en er wordt hier en daar een handje geholpen bijvoorbeeld in de tuin. Ook de Blue zoners maken vaak deel uit van een (geloofs)gemeenschap.
Spontaan begint zij over het groepje dames met wie zij eens in de zes weken samenkomt. De hele dag brengen ze dan met elkaar door, iedereen neemt iets te eten mee, ze maken een ommetje, zijn creatief bezig en hebben het gezellig met elkaar.
Ik zie meteen de gelijkenis met de ‘moai’ van de Japanners die op Okinawa wonen en ook groepjes van enkele vrienden voor het leven vormen waar iedereen elkaar steunt, een soort familie van vrienden. Het vormen van dit groepje was haar eigen initiatief, en ook in het leggen van andere contacten neemt ze regelmatig initiatief. Ze neemt deel aan ‘de soos’ en is van plan binnenkort eens bij ‘de húskeamer’ langs te gaan voor een kopje koffie. Geregeld komen daar weer andere contacten uit voort. Zo komt het dat haar agenda flink gevuld is!
Haar hobby’s zijn onder andere breien, diamond painting, lezen en puzzelen. Ze staat midden in het leven en is breed geïnteresseerd. Dagelijks gaat ze een blokje om, om daarna een dutje op de bank te doen. Tot voor kort fietste ze alle dagen. De sociale contacten zijn een van haar manieren om ook fysiek in beweging te blijven.
Ze laat foto’s zien van haar kleindochters met wie ze regelmatig facetimet en met wie ze gezellige uitstapjes maakt. Ook over haar kinderen spreekt ze liefdevol. Haar zoon en dochter komen beide wekelijks bij haar langs. Vaak nuttigen ze samen een maaltijd. Net als de eeuwelingen van de blue zones heeft mevrouw Bakker hechte familiebanden.
Ze noemt zichzelf een ‘mensenmens’ en raadt iedereen aan om zich onder de mensen te begeven en eenzaamheid te voorkomen. Één van haar tips is om ook eens naar ‘de húskeamer’, in het dorpshuis te komen. En om vooral iemand mee te nemen!
We bedanken mevrouw Bakker voor dit enthousiaste en gezellige gesprek en hopen dat de Wergeasters wat inspiratie uit haar verhaal kunnen halen.
Meer lezen over bloeizone Wergea? Kijk dan hier.